Murguía define os elementos específicos da galeguidade, entre os que destaca a etnia celta como elemento diferenciador esencial, "o mito da orixe celta de Galicia, mito fundador da comunidade", para demostrar a existencia de nación galega e lexitimizar os dereitos de Galicia a preservar e desenvolver a súa cultura e aspirar á autonomía política.
A organización interior dos grupos humanos, as súas estructuras sociais e políticas, están submetidas a unha evolución inevitábel que os foi levando cara á configuración moderna da sociedade; unha vez chegados a este punto o que cómpre facer é esforzarse por purificar ese modelo social dos defectos que arrastra das épocas anteriores. Murguía afirma que a diversidade nacional é unha característica histórica imopsíbel de destruir e, xa que logo, reprocha a súa miopía a aqueles que en España non comprendían "como un territorio, unha raza, una vida común consciente y continuada durante siglos, pueda hacer de una región una nación cuya vida nadie puede ya anular por entero". A raza que, en conxunción co territorio, dará lugar a un idioma e un carácter específicos e irredutíbeis. Os homes na súa loita contra do feudalismo, menosprezaron a historia e todo o bó e conservábel que esta xerara. A nación é para Murguía o suxeito histórico principal, polo que é de interese determinar cal é o concepto xeral de nación que utiliza. Compara as nacións con organismos vivos que loitan pola súa supervivencia; concede á raza unha preponderancia total entre os elementos constitutivos e xeneradores da nación. Aínda que recoñece a importancia da lingua como elemento constitutivo da nación, sitúa sempre a raza en primeiro lugar. Permite afirmar plenamente que Galicia reúne todas as características e condicións para ser unha nación, aínda que só a chame rexión.
Murguía, antes do seu falecemento ten ocasión de asistir como espectador ó nacemento político do nacionalismo galego. No ano 2000 adícaselle o día das Letras Galegas.
A organización interior dos grupos humanos, as súas estructuras sociais e políticas, están submetidas a unha evolución inevitábel que os foi levando cara á configuración moderna da sociedade; unha vez chegados a este punto o que cómpre facer é esforzarse por purificar ese modelo social dos defectos que arrastra das épocas anteriores. Murguía afirma que a diversidade nacional é unha característica histórica imopsíbel de destruir e, xa que logo, reprocha a súa miopía a aqueles que en España non comprendían "como un territorio, unha raza, una vida común consciente y continuada durante siglos, pueda hacer de una región una nación cuya vida nadie puede ya anular por entero". A raza que, en conxunción co territorio, dará lugar a un idioma e un carácter específicos e irredutíbeis. Os homes na súa loita contra do feudalismo, menosprezaron a historia e todo o bó e conservábel que esta xerara. A nación é para Murguía o suxeito histórico principal, polo que é de interese determinar cal é o concepto xeral de nación que utiliza. Compara as nacións con organismos vivos que loitan pola súa supervivencia; concede á raza unha preponderancia total entre os elementos constitutivos e xeneradores da nación. Aínda que recoñece a importancia da lingua como elemento constitutivo da nación, sitúa sempre a raza en primeiro lugar. Permite afirmar plenamente que Galicia reúne todas as características e condicións para ser unha nación, aínda que só a chame rexión.
Murguía, antes do seu falecemento ten ocasión de asistir como espectador ó nacemento político do nacionalismo galego. No ano 2000 adícaselle o día das Letras Galegas.
No hay comentarios:
Publicar un comentario